Bu köşe yazısı toplumda ahlaki yönden bir çözülme var, bu yazıyı bu nedenle kaleme alma gereği duydum. Toplumumuz gittikçe cehalete doğru sürükleniyor.

Hatta Mürekkep yalamış, medreselerde okumuş olan alimlerimizin bazıları dahi Cehalet bataklığına bulaşmış durumdadırlar. Cehalet sadece bilmemek veya bilgi yoksunluğu değildir. Cehaletin 3 ayağı vardır.

Bir ayağı bilgi yoksunluğu bu pek tehlikeli değildir, öğrenmekle giderile bilinir.

ikinci ayağı bilgi ve ilmi terse çevirerek insanların zararına kullanma. Bu tehlikelidir. Mevcut insan hayatını kolaylaştırmak için icat edilen buluşlar, teknolojiler insanın zararına kullanılmasıdır. Mesele ABD veya İsrail'in mevcut teknoloji ile insanlığa zarar vermelerini örnek verebiliriz.

Üçüncü ayağı ise en tehlikeli olanıdır. Toplumdaki riyakâr ve münafıklardır.

Bir mahallede bir tek Münafık o mahalleyi yangın yerine çevirebilir. Fitne ve fesatlıkları ile herkesi birbirine düşman edebilir. Akrabayı akarabaya, kardeşi kardeşe, anneyi babaya, dayıyı yiyenine, kuzeni kuzene karşı küstüre bilir, kavga ettirebilir. Silay-ı Rahimi yıkar, toplumdaki güveni ortadan kaldırabilir. Üstelik bunun teşhisini de yapmak oldukça zordur.

Alim olarak görünür, bilgilidir veya bilgindir, fedakâr görünür, başkalarının yaptığı iyiliği kendisi yapmış gibi gösterir, kendi en küçük hayrını çok büyük, başkalarının hayır ve yararını gizlemeye veya görmezliğe gelir. Sinsidir, yani kısacası Münafıklıktır.

Aklın, mantığın karşısında Akla rakip olan her harekete Cehalet denir. Mesele bilgi, teknoloji ve ilmi insanlığın zararına kullanılıyorsa bu cahilliğin eseridir.

Büyücülük, gereksiz ve boş işlerle uğraşmak cehaletin eseridir.

Bir hadiste Aklın karşısında yer alan Cehaletin 70 askerinin olduğu vurgulanmıştır.

Cahil insanlar duygularını eğitemezler. İnsan kendindeki kıskançlık (çekememezlik) güdüsünü, sevgi, şefkat, merhamet ile eğitemezse ona Gaip Alemi bir vicdansızlık gömleği giydirilir. Eğitirse bu defa ona Hikmet gömleği giydirilir. Cehalet gömleği giydirilen biri İmanlı iken imansız, dürüst iken yalakacı, yardım severken riyakâr, imanlı iken imansız, akıllı iken aklını kullanamayan cahil durumuna dönüşür.

Kıskançlık neticesinde kendi kardeşinin yuvasını yıkmak, kendi kardeşinin ailesini dağıtmak cahilce bir şeydir.

İnsana verilen Akıl kesinlikle kendisini Cehenneme götürecek bir şey yapmaz. Akıl 3, 4 yaşlarından itibaren insana giydirilmeye başlar ve tam olgunlaşması Ergenlik dönemine girmesiyle olur. Akıla rakip nefis, öfke ve vehim (düşünce) de verilir. Aklın; İman, Erdem ve Bilgi ile sürekli desteklenmesi gerekir. Bu üç şey zayıflar veya önem verilmezse akıl kendisine rakip olan Cehalete yenik düşer.

Aileye Allah Kâbe'den daha çok önem verir. Ama insanlar Kabe'nin yıkılmasını büyük günah sayar bir aileyi yıkan, dağıtan, karı ile kocayı bir birinden ayıran bir duruma o kadar şaşırmazlar. Bunu büyük günahlardan saymazlar. Oysa bir yuvayı yıkmak, bir aileyi dağıtmık çok büyük günahlardandır. Kabe'yi yıkmakdan daha çok büyük günahtır.

Bir insanın kendi kardeşlerinden birisi bilgi yoksunu cahillerden olursa o büyük problem olmaz. Ama kıskançlık neticesi kendi kardeşlerinden birisi Münafık olmuşsa.... Bunu hele bir düşünün böyle bir Ailenin halini........ Vay o ailenin haline. Tıpkı Hz. Yusuf olayı misali yaşanır.... Belki ondan daha kötüsü bile yaşana bilinir. Hz. Yusufu kendi kardeşleri kıskançlıkları neticesinde onu öldürmek istediler, sonra 8 ceviz fiyatına köle olarak satmışlardı.

Babalarının yanında ise kendi ihanetlerini ağlayarak kapatmaya çalışmaları ne kötü hadisedir. Bu iki yüzlülüğün ta kendisidir.

Oysa toplumumuzda bundan daha kötü hadiseler yaşanmaktadır. Sonraki yazılarımda toplumumuzda yaşanan bu gibi hadiseleri sizinle paylaştığımda belki dilinizi ısıracak ve bu kadar da olmaz diyeceksiniz. Bununla ilgili sizlere şiirler okuyacağım. Köşe yazılarımda bunların üzerinde duracağım.

Deyyan toplumumuzda aklın yanında olan dürüst kimseler için, Cehal ise cahilce tutumlar içinde bulunan kötülük yayaan ve şeytandan daha şeytan olan şeytanca insanlara ise Cehal ismini verdim.